Iedereen heeft z’n eigen heimelijke genoegens. Ik geef het met enige schroom toe, maar die van mij heet: Omroep MAX op de maandagavond.
Om half negen begint het al, op Nederland 1. Eerst is er Groeten van MAX. Presentator Sybrand Niessen, die na al die jaren nog steeds de indruk wekt niet op z’n gemak voor de camera te zitten, is de rots in de branding voor de hulpbehoevende vakantieconsument. De toon is vriendelijk. Geen hijgerig gedram als in ‘Red mijn vakantie’, dat alleen maar is gericht op effectbejag. Niessen blijft vriendelijk, zelfs bij het grootste onrecht, en schuttert er bij tijd en wijle gezellig op los. Bijna alsof hij het erom doet. Het past allemaal naadloos bij deze vorm van slow-tv.
Proefslapen
Vast onderdeel van het programma is de mystery slaper die gaat proefslapen bij een hotel waarvan wordt vermoed dat het er een bende is. Verkneukel-tv van de hoogste orde. De stem van de verslaggever buitenbeeld is mateloos irritant, dat wel. Maar hoe hij met een witte handschoen over de plinten in de kamer gaat en constateert dat er wel erg veel stof ligt, onnavolgbaar. Als het hotel het erg bont maakt met de hygiëne, mag de hotelmanager commentaar geven. ‘Ja, we wisten al langer dat het krioelde van de kakkerlakken, maar we gaan ernaar kijken…’
Als tv-kijker weet je dan al dat er helemaal niks mee gedaan gaat worden.
Leedvermaak
Met een beetje geluk is er een ontevreden vakantieklant in de studio die iets ergs is overkomen. Een vakantiehuis in Bulgarije dat bij aankomst niet bleek te bestaan. Of een hotel met zwembad in Kroatië zonder zwembad. Leedvermaak als de hoogste vorm van vermaak. Die klacht wordt dan beoordeeld door de vaste gast aan tafel, Yda Matthijssen, juriste bij de ANWB. Dat de ANWB zelf ook reisdochters heeft en dat het op z’n minst opmerkelijk is dat Yda vrijmoedig oordeelt over concurrerende reisbedrijven, nemen we voor lief. In Yda schuilt namelijk geen centje kwaad. Zij doet meer denken aan de eeuwig vrijgezelle tante die vroeger op zondagmiddag bij je ouders op de koffie kwam, en die je ter begroeting altijd hard in je wang wilde knijpen.
Bijna
Het hoogtepunt van de avond is ‘We zijn er Bijna!’. Het programma volgt wekenlang het wel en wee van een groep van bijna 50 bejaarde kampeerders, echtparen die per caravan door Spanje en Portugal reizen. We zijn er live getuige van hoe ze op de nieuwe camping hun caravan parkeren, wat ze ’s avonds eten en wie er kookt. We zien hun uitstapjes in slaperige dorpjes en volgen een spannend spel jeu de boules. En mocht het nodig zijn, dan wordt ook een bezoek aan de plaatselijke dokter gefilmd. Inclusief het meeleven van de overige deelnemers, hetgeen bijdraagt aan de groepsdynamiek.
Het programma, al zes jaar een kijkcijferhit bij Omroep MAX, is wat mij betreft verplichte kost voor touroperators die het hogere leeftijdssegment willen bedienen en willen weten wat hun potentiële klanten willen. Het gaat trouwens om een kampeerreis van de ANWB, die als trouw sponsor via MAX een mooie reclamefilm voor zijn rondreis heeft (te boeken op de website van ANWB kampeerreizen, vanaf 2.265 euro p.p.).
Is het programma kneuterig? Ja, van begin tot einde… Zit er snelheid in? Ja, als van een slak die afremt in de bocht… Maar toch, je blijft kijken. En met mij elke week twee miljoen mensen. Helaas moeten de programma’s plaatsmaken voor de dominantie van sport-tv, de Olympische Spelen. Maar als ik kon kiezen, keek ik liever naar de jeu de boules van de rondreizende bejaarden.
