Het bekende restaurant Hemmingway van het Lions Dive & Beach Resort was de locatie waar Sunny Cars en Airtrade tijdens het ANVR-congres op Curaçao enkele relaties op een etentje trakteerden. Op een terras aan het water, met nog steeds een aangename temperatuur en goed gezelschap. Wat wil een mens nog meer. Mijn voorgerecht kwam als laatste. De ober bracht echter een bord zalm, en niet de bestelde carpaccio.
Hij nam het bord mee terug naar de keuken en kwam tien minuten later met een ander bord aanlopen, dat hij hoog in de lucht balanceerde. ‘U had toch zalm besteld?’, vroeg hij. Ik voelde een kleine irritatie opkomen. De ober zette plotseling het bord voor m’n neus, en zei lachend: ‘grapjeee…’ Het was de bestelde carpaccio. Lachend om zijn eigen ‘grapjeee’, waarmee het lange wachten werd verzacht, liep hij door het zand terug.
Ik dacht meteen aan Edward Suares van het Curaçao verkeersbureau, die twee dagen ervoor bij de opening van het ANVR-congres de voordelen van ‘zijn’ eiland had opgesomd. Hij besloot zijn opsomming over ‘een klein eiland met grote ambities’ met de mededeling: ‘De X-factor van Curaçao zijn onze mensen.’
Een waarheid als een koe. Op alle locaties, in alle restaurants waar de congresgangers kwamen, was de ontvangst even hartelijk. Niet zakelijk beleefd, ook niet slaafs beleefd zoals in veel Aziatische landen, maar oprecht gemeend en ontwapenend. Diverse sprekers tijdens het ANVR-congres hamerden op de menselijke factor binnen een onderneming. Zo stelde ‘merkdenker’ Marc van Eck, doelend op het succes van Apple: ‘Het is belangrijk dat medewerkers zelf enthousiast zijn, daarmee inspireren ze de klant.’
Dat soort marketingadviezen hebben ze op Curaçao niet nodig. Daar hebben ze van nature hun eigen X-factor. Dat is geen grapjeee…
