Het zal voor de meeste mensen niet als een heel grote verrassing zijn gekomen dat het ruzie-kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB de rit niet heeft uitgezeten. Eigenlijk had ik verwacht dat de partijen al eerder zouden struikelen over de voorjaarsnota, maar in april van dit jaar vonden de partijen in een doorwaakte nacht toch nog noodzakelijke begrotingsaanpassingen om even verder te kunnen.
De inhoudelijke ondoordachtheid van die maatregelen leidde uiteindelijk indirect alsnog tot de val van het kabinet. En net als vorige zomer, toen de nareis-op-nareis-onzin leidde tot een kabinetscrisis, ging het bij de val ook dit jaar weer om asiel en migratie. We kunnen er dus vergif op innemen dat de campagne de komende maanden weer helemaal in het teken zal staan van dat onderwerp. Een onbelangrijk thema? Zeker niet, maar natuurlijk niet de enige uitdaging waar Nederland voor staat en naar mijn mening ook zeker niet het belangrijkste.
Er ligt ook voor de reissector namelijk nog een aantal belangrijke dossiers die de komende periode tot een goed einde moeten worden gebracht. Zo moet er wat betreft Schiphol eindelijk een besluit worden genomen dat én tegemoet komt aan de belangen van alle stakeholders én past binnen de eisen van een balanced approach zoals dat wordt voorgeschreven door de Europese Unie. De inmiddels afgetreden minister is daar in ieder geval helemaal niet in geslaagd. En wat te denken van Luchthaven Lelystad. Het lijkt erop dat iedereen in de omgeving een duidelijke voorkeur heeft wat er moet gebeuren met de kant-en-klare luchthaven die er al een paar jaar ligt te ‘verstoffen’. Wie durft er nu eindelijk eens een knoop hierover door te hakken?
Ook in Europa ligt er een heel wetgevingspakket klaar om te komen tot definitieve besluitvorming. Van de aanpassing van de Passagiersrechtenverordeningen tot de afronding van de update van de Richtlijn Pakketreizen. Die voortgang laat zich niet tegenhouden door het feit dat we in Nederland weer even geen missionair kabinet hebben. En de rol van de nationale lidstaten bij de herziening van de richtlijn pakketreizen is een heel belangrijke. De afgelopen 1,5 jaar hebben we gezien dat zowel de Europese Commissie als het Europees Parlement volkomen op het verkeerde pad zitten als het gaat om de aanpassingen aan de richtlijn, met name als het gaat om het onwerkbare idee om aanbetalingen te beperken. Al eerder hebben we ingeschat dat dit duizenden en duizenden met name MBK-ondernemers in de reisbranche de kop zou kunnen kosten.
De nationale lidstaten – verzameld in de Europese Raad – hebben aangetoond te begrijpen dat reisbedrijven en reizigers veel beter af zijn met de huidige situatie. Dat past ook bij de systematiek van werken in de sector en biedt consumenten uiteindelijk meer en betere keuzemogelijkheden. Daarvoor hebben we wel een (tijdelijke) minister nodig die van de hoed en de rand weet. Gelukkig werkt er op het Ministerie van Economische Zaken een aantal goed ingevoerde ambtenaren die veel kennis van zaken hebben. Toch kunnen we er niet gerust op zijn, deze onzekerheid kan zomaar tot brokken leiden.
We zullen er de komende weken volop mee aan de slag gaan en meteen een afspraak gaan maken met de nieuwe minister. Zodat instabiliteit in de Nederlandse politiek niet op Europees niveau leidt tot rampzalige uitkomsten voor de reissector.
Frank Radstake
Directeur ANVR
frank@anvr.nl
Frank Radstake schrijft als directeur van de ANVR maandelijks een column voor TravMagazine waarin hij zijn licht laat schijnen over de (internationale) reiswereld. (Archieffoto: Nils van Houts/TravMagazine).
Frank, je was al geen rechter maar je bent ook geen politicus. Onthoud je aub van politieke uitspraken en geef geen waarde-oordeel over een kabinet. Je spreekt tenslotte ook geen waarde-oordeel uit over de Tweede Kamer. Dit past niet bij jouw functie.