Vijftien jaar geleden schreef ik: ‘Het kan veel reizigers geen bal schelen waar ze heen gaan, als het maar goedkoop is.’ Dat was toen een grappige opmerking. Fly By Price is nu redelijk ingeburgerd. Je zoekt bij GeniusTravel of Skyscanner op budget en denkt vervolgens: ‘Hé Ciudad Juárez voor 315 euro, waarom niet?’
Vorige week ging ik een stap verder: Fly By Surprise. De buren dachten dat ik mataglap was geworden door een overdosis reizen. ‘Waar ga je morgen heen?’ ‘Dat weet ik niet.’ In werkelijkheid kraste ik de volgende dag op Schiphol trillend van de zenuwen een code tevoorschijn om te zien naar welke stad ik zou worden getransporteerd. Ik voelde me een luxe-vluchteling.
Zelden leefde ik zo relaxed naar een reis toe. Geen weken tevoren je misselijk googelen om straks niks te missen. Maar als je op een vreemde luchthaven een zwarte envelop openscheurt voor je volgende blind date-stad, dan spookt de spanning door je bloed. Het is net je eerste bevalling: ‘Wat zal het worden? En is de temperatuur een beetje in orde?’
Wist je trouwens dat ze in Hongarije geen euro hebben? Wel het EU-lid uithangen maar te beroerd om die gammele forint eruit te schoppen. En waar is het treinperron voor Boedapest? Er gáát geen trein naar Boedapest. In mijn leven keerde de glans terug. Avontuur! Ik ben nu ook voor uithuwelijken. En het lijkt me enig een brief van de burgemeester te krijgen met de tekst: ‘Vanaf morgen woon jij in Helmond.’
Reizen 3.0. Doodgaan van de zenuwen en verrijzen in een wildvreemde stad.