Korting is een belediging voor de reiziger. Je krijgt korting als je kind bent, ouder dan 65, oorlogsinvalide of werkeloos. Dat rijtje wil je niet tussen staan. Wegens gebrek of pech betaal je minder. Ik ging vroeger tijdens een persreis nooit voorin de bus zitten. Daar zaten de oude journalisten en die praatten alleen maar over de hoogte van de aanstaande pensioenuitkering en alle kortingen van later.
Ik nam me voor principieel kortingsweigeraar te worden. Dat was gemakkelijk tot het eerste kortingsaanbod. Ik bleek zo principieel als een Eskimo die weigert op blauwvintonijn te jagen. Kort geleden kreeg ik mijn eerste gebrek: ik werd 60. In Engeland ben je dan kortingsenior. Ik vroeg in Cambridge bij het King’s College om een kortingskaartje. De portier gaf het me zonder een ID te vragen.
Ik ben nog niet over de klap heen.
‘Ik ga nooit meer naar Engeland,’ zei ik tegen mijn vrouw. ‘Ze zijn hier gewoon jaloers op mijn volle kuif, waarin de vogels kunnen nestelen.’ Ik ging naar Gent en dat is het kortingswalhalla van Europa. De Gentse Monumenten geven korting bij de volgende gebreken: 65+, leraar, groepslid of onder de 25. Helemaal gratis wordt het als je begeleider van een invalide bent, inwoner van Gent, onder de 19, of lid van een erkende gidsenvereniging.
Ik ben nu voor stapelkorting. ‘Ha, u bent oud, oorlogsinvalide en werkeloos leraar. En u begeleidt uzelf nog? Even rekenen. Dan krijgt u € 5,50 van ons terug. Prettig bezoek.’