Na het faillissement van de SGST, de afsplitsing van de SGR voor Turkije-specialisten, is een ongewenste situatie ontstaan, de reisbranche onwaardig! Een zestal touroperators staat nu in de kou en dat geldt ook voor hun klanten, die voor faillissementsdatum 10 juli hebben geboekt toen het SGR-zusje nog van kracht was en waaraan ze nota bene een bijdrage hebben betaald. Tegen haar zin moest de ANVR de ‘garantieloze’ specialisten schorsen. Die doen meer dan 75 procent van hun omzet op Turkije en kunnen daarom geen deelnemer worden in de SGR, dat haar reglementen in die zin wijzigde bij de oprichting van de SGST in 2010.
Die afsplitsing was het gevolg van Turkse criminelen die ‘touroperators’ als dekmantel gebruikten om tientallen miljoenen aan reissommen naar hun moederland te sluizen om daarna van de radar te verdwijnen. De SGR draaide daar voor op en was dat zat.
Begrijpelijk, maar niemand zal er toen bij stil hebben gestaan dat criminelen gewoon door zouden gaan en de kas van de SGST tot de bodem zouden plunderen, inclusief een forse ‘donatie’ van
de SGR.
Niemand zal toen ook hebben voorzien dat als de SGST zou failleren daardoor overgebleven bonafide Turkse specialisten ernstig zouden worden benadeeld. ANVR-voorzitter Frank Oostdam pleit in een brandbrief naar de SGR voor een oplossing, maar intussen staan de zes aan de rand van de afgrond. Ze kunnen geen kant op, de ACM hijgt in hun nek en er is geen (snel) alternatief.
Is het niet de verantwoordelijkheid van de SGR en ANVR om heel snel (ter overbrugging) een oplossing te vinden? Als dat niet lukt ligt de bal bij de politiek of de overheid en wie weet de rechter. Dat moet je als branche niet willen…