Malta stond wel ergens op haar wensenlijstje, maar veel moeite om er daadwerkelijk naartoe te reizen deed Travelpro’s Sharon Evers niet. Totdat ze werd uitgenodigd door Visit Malta en met eigen ogen zag hoe enorm verrassend, leuk en prachtig het eiland is. Ze neemt je mee naar Malta en zustereiland Gozo.
Achteraf gezien vind ik het ‘best raar’ dat ik niet eerder mijn koffers pakte voor deze door mijzelf bekroonde vijfsterrenbestemming die op nog geen drie uur vliegen van Amsterdam ligt. Ik kan er kort en krachtig over zijn: op Malta komt alles samen. Denk aan cultuur – de stad Valletta staat bijvoorbeeld in zijn geheel op de UNESCO-Werelderfgoedlijst -, gastvrijheid – je voelt je meer dan welkom op Malta én Gozo -, heerlijk eten en drinken – neem ruim, lijkt het credo op de eilanden -, maar ook de kneuterige, smalle straatjes waar je wil neerstrijken op een van de terrasjes en alleen maar wil genieten van al het moois om je heen, de leuke baaitjes waar je een duik kan nemen in het helderblauwe zeewater en nog een leuke bijkomstigheid: op Malta schijnt de zon zo’n 300 dagen per jaar.
Directe vlucht
Nu hoor ik je denken, leuk dat Malta maar hoe kom ik er: het goede nieuws is dat KM Malta Airlines in de zomer acht keer per week direct vanaf Schiphol naar Malta vliegt – dagelijkse vlucht en op maandag zelfs twee vluchten. In de winter vliegt de airline vijf keer per week vanaf Schiphol naar Malta, op dinsdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag. En nog meer goed nieuws: de vluchttijden zijn zo dat je lekker op tijd aankomt en ook nog echt iets aan je dag hebt. In nog geen drie uur zet je voet op die fijne Maltese bodem en kan het genieten beginnen. Ook al begint dat volgens mij al aan boord bij KM Malta Airlines. Paula García Jorge, Airline Sales Executive Benelux KM Malta Airlines: ‘De vloot bestaat uit (voornamelijk) A320(-neo) toestellen en aan boord vind je een economy- én businessclass. Bij die eerste zijn de maaltijden niet inbegrepen, maar je kan wel snacks, lichte maaltijden en dranken kopen. Vlieg je businessclass, dan is een complimentary maaltijd en drankjes inbegrepen. Daarnaast heeft deze klasse het voordeel dat de stoel in het midden, rijtje van drie, altijd wordt vrijgehouden.’ Dat is nog eens comfort!
Een paar cijfers. Volgens de laatste cijfers wonen er ruim 500.000 mensen op Malta. Daarmee is het qua inwonertal een van de kleinste landen van Europa, maar door de geringe oppervlakte (316 km²) is het wél een van de dichtstbevolkte landen ter wereld. Maar houd je van reuring, dan zit je goed op Malta.
Filmset
Bijna iedereen kent dat gevoel; de warmte die je tegemoet komt zodra je een vliegtuig uitstapt. Letterlijk en figuurlijk. Eén ding werd mij meteen duidelijk: Malta is geen eiland dat je zomaar even bezoekt, daarmee doe je deze bestemming écht te kort. Het is een bestemming die je meeneemt door verschillende lagen van geschiedenis, cultuur en natuur. Al vanaf onze eerste stop, het uitzichtpunt bij Anchor Bay, voelde ik hoe dit eiland zijn eigen verhaal vertelt. Voor me lag Popeye Village, ooit gebouwd als filmset voor de speelfilm uit 1979 met Robin Williams. Nu, ruim veertig jaar later, is het houten dorpje nog altijd een levendig decor. Vissers repareren hun netten op de oude kade, het water glinstert verleidelijk in de zon en zwemliefhebbers genieten van het helderblauwe water in de baai.
Lunchen als een Maltezer
Na het ontvangst in het Ramla Bay Resort in Mellieħa (noorden van Malta), een korte verkenning en een heerlijk diner, staat de volgende ochtend een culinaire ervaring op het programma. Op Ta’ Ċiċivetta Farm, een historische boerderij uit 1914 die prachtig is gerestaureerd, ontdekken we de geheimen van de Maltese keuken. Samen met lokale chefs vouwen we onze eigen pastizzi, knapperige deeghapjes gevuld met ricotta of erwtenpasta. Hilarisch, en laten we zeggen: het is maar goed dat we ons bezighouden met de reisbranche. Samen met onze gastheer beleggen we een ftira. Dit is een rond, plat Maltees brood met een luchtige binnenkant en knapperige korst dat zelfs sinds 2020 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst van immaterieel cultureel erfgoed staat. Om je vingers bij af te likken. Visit Malta en KM Malta Airlines hebben het goed begrepen, want zo begin je een famtrip pas écht goed (en heerlijk lokaal).
Ssst
Met volle buik en een brede glimlach vervolgen we onze weg naar Mdina, de oude hoofdstad. Zodra je de stadspoort doorgaat, lijkt het alsof de tijd vertraagt. De smalle straatjes, de kalkstenen gevels en de sereniteit, Mdina wordt niet voor niets de ‘Stille Stad’ genoemd. Vanaf de stadsmuren strekt het uitzicht zich kilometers ver uit over het eiland. Detail: De imposante barokpoort uit 1724 figureerde in Game of Thrones als poort van King’s Landing. Het is er prachtig en onze gids vertelt naar hartenlust over de geschiedenis van Mdina, terwijl wij onze ogen uitkijken en honderd foto’s maken. Net buiten de stadsmuren van Mdini ligt Rabat, ook al zo’n mooi stukje Malta en waar het dorpsleven in volle gang is en de terrassen gevuld zijn met locals die hun drankje drinken in de zon. Later die dag brengt de chauffeur ons naar de imposante Dingli Cliffs. Hier voel je pas echt de kracht van de natuur. De kliffen rijzen zo’n 250 meter boven zee uit en bieden een van de meest adembenemende panorama’s van Malta. Op de rand staat de kleine kapel van Maria Magdalena, bescheiden en stil, alsof ze waakt over het eiland. Voor de kust schittert het onbewoonde eilandje Filfla in de zon. Het is zo’n plek waar je vanzelf stil wordt.
Culinair genieten
’s Avonds wacht een culinaire ervaring: een diner in Muza Restaurant in Valletta. Julia Brouwer, Junior Tourism Consultant Visit Malta, heeft hier eerder gegeten en deelt graag haar enthousiasme: ‘Het restaurant is gevestigd in het historische Auberge D’Italie en is niet zomaar een plek om te eten. Het is een fantastisch restaurant waar gastronomie en gezelligheid samenkomen.’ Terwijl de groep geniet van heerlijke gerechten, spreek ik met Alexandra Valletta, Malta Tourism Authority: ‘Malta heeft niet alleen geschiedenis, maar ook een bruisende toekomst waarin cultuur, gastvrijheid en creativiteit centraal staan.’ Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn.
Het kleine zusje: Gozo
De volgende ochtend stappen we vroeg op de ferry naar Gozo. Slechts 25 minuten varen en je belandt in een compleet andere wereld. Julia: ‘Waar Malta levendig en energiek is, straalt Gozo een bepaalde serene rust uit. Het eiland is groener, kleiner en voelt alsof de tijd er net wat trager gaat.’ Onze eerste kennismaking is met Victoria (Rabat) en de majestueuze Citadel die hoog boven de stad uittorent. Terwijl we door de eeuwenoude straten dwalen, langs indrukwekkende vestingmuren met weidse uitzichten, voel ik de rijke geschiedenis van dit eiland. De Citadel ademt verhalen: van Neolithische bewoning tot ridderlijke gevechten. Vanaf de muren kijk je uit over het hele eiland: glooiende heuvels, kerktorens en de glinstering van de zee in de verte. Gewoon magisch.
Kunst
Daarna volgt een onverwachte creatieve ervaring bij connect2gozo in Nadur. Onder begeleiding van Hermine Sammut gaan we aan de slag met het maken van kunstwerken met natuurlijke pigmenten: kleuren uit bloemen, aarde en fruit. Terwijl ik met mijn penseel over het doek strijk, kletst met mede-kunstenaars en huisgemaakte hibiscuslimonade drink, doe ik mijn best op mijn kunstwerkje. Dat blijkt moeilijker dan gedacht. Maar op zich is het een leuke en ‘een keer iets anders ‘ toevoeging aan een verblijf op het eiland.
In de middag brengt de chauffeur ons naar de Xwejni Salt Pans, een surrealistisch landschap van vierkante zoutpannen die al 350 jaar deel uitmaken van het eiland. Julia vertelt enthousiast over de lokale families die er nog steeds zout op traditionele wijze winnen, een vak dat van generatie op generatie is doorgegeven.’ Terwijl de golven op de rotsen slaan, schijnt de zon fel op de witte zoutkristallen en kopen we (bijna) allemaal zout voor thuis.
’s Avonds, terug op Malta, sluiten we de dag af met een diner in het charmante Madliena Lodge, gelegen op een heuvel met panoramisch uitzicht over het noorden van het eiland. We zitten buiten op een prachtig terras tussen de bomen, terwijl de zon langzaam ondergaat en de sterrenhemel tevoorschijn komt.
Valletta
De volgende dag staat helemaal in het teken van Valletta. De stad glanst als een kroon boven de zee, het is klein in oppervlakte, maar groots in allure. Ze is niet voor niets bekroond tot UNESCO-Werelderfgoedstad én uitgeroepen tot Culturele Hoofdstad van Europa. Toch blijft het, boven alles, een levende stad waar geschiedenis niet in een doosje wordt bewaard, maar ademt tussen de mensen én de sfeervolle pleinen en typische smalle straatjes met souvenirwinkels, restaurants en cafés. Vanaf de Triton Fontein, net buiten de stadspoort, kijken drie bronzen zeegoden omhoog. Hun gespierde lichamen dragen een brede schaal op hun schouders; het water dat eruit spuit glinstert in het ochtendlicht. Hier begint onze dag in de Maltese hoofdstad; een stad die niet zomaar wordt bezocht, maar beleefd.
Openluchtmuseum
Zodra we onder de stadspoort doorlopen, ontvouwt Valletta zich als een levend schilderij. Smalle straten stijgen en dalen, balkonnetjes hangen vol bloemen, en de geur van koffie vermengt zich met die van versgebakken pastizzi. Op Piazza Regina, waar een beeld van koningin Victoria streng neerkijkt, klinken kopjes tegen schoteltjes van de locals en toeristen op het terras. Een paar straten verder wacht de St. John’s Co-Cathedral; van buiten eenvoudig, bijna streng, maar zodra de zware houten deur achter ons dichtvalt, is het alsof we een juwelenkist betreden. De vloer is een lappendeken van marmeren grafstenen, elk met een ridder in reliëf. De muren en plafonds barsten van kleur, goud en symboliek. In de stilte van de kapel hangt Caravaggio’s ‘De onthoofding van Johannes de Doper’. Het is bijzonder om dit kunstwerk met een rijke geschiedenis in het echt te mogen zien. Een klein stukje verder ligt het Grandmaster’s Palace, ooit het machtigste gebouw van de Orde van Sint-Jan. Hier regeerden grootmeesters, later Britse gouverneurs, en vandaag zetelt de vrouwelijke (!) president van Malta. In de zalen hangen portretten van mannen met doordringende blikken, hun verhalen gegrift in het marmer en fluweel van dit paleis.
Stad met uitzicht
We wandelen verder naar de Upper Barrakka Gardens, waar palmen ritselen in de zeewind en het uitzicht op onder meer de haven en de Drie Steden – Birgu, Senglea en Cospicua – fenomenaal is. Onder de terrassen van de Upper Barrakka Gardens ligt de Saluting Battery, een historische batterij van kanonnen die sinds de 16e eeuw uitkijkt over de Grand Harbour. Ooit diende ze een strategisch doel: schepen die de haven binnenvoeren of verlieten werden met een salvo begroet of eer bewezen. Ook werd het kanonvuur gebruikt om het uur aan te geven. Vandaag de dag wordt het middagkanon weer dagelijks afgevuurd, precies om 12.00 uur. In de zomermaanden klinkt ook een tweede schot om 16.00 uur. Het moment is uitgegroeid tot een klein spektakel: bezoekers verzamelen zich langs de balustrade van de tuinen, camera’s in de aanslag, terwijl beneden in uniform geklede vrijwilligers het kanon voorbereiden met militaire precisie. Het aftellen, de stilte net vóór de knal, en dan die dreun die over de haven rolt. De echo weerkaatst tegen de bastions van de Drie Steden en verdwijnt langzaam in de zee. Heel indrukwekkend.
Oversteek
Beneden bij de kade wacht onze dgħajsa, een traditionele Maltese gondel. De boot glijdt zacht over het water, langs bastions en forten die ooit oorlogen trotseerden. De wind ruikt naar zout en diesel. Een paar minuten later meren we aan in Birgu, de oudste van de Drie Steden – smaller, stiller, authentieker. Hier schuiven we aan bij Don Berto. De tafels staan op de kade, tussen zeilboten die zachtjes schommelen. De zon brandt op onze schouders, een briesje brengt verkoeling. Aan de overkant glinstert Valletta, alsof ze toekijkt. In de middag rijden we door de Drie Steden. Vittoriosa ademt middeleeuwse trots, met smalle straatjes die leiden naar het imposante Fort St. Angelo. Senglea biedt uitzicht over de hele haven. Cospicua is rustiger en minder bekend.
Malta is een eiland om te bezichtigen, het is een bestemming voor alle zintuigen. Lees meer in TravMagazine nummer 14, 2025.
Geef een reactie