Vriend en vijand is het er wel over eens dat er 800 tot 900 reisbureaus overblijven. De daling van het aantal reiswinkels was niet te stuiten: net zoveel reisbureaus sloten de afgelopen paar jaar hun deuren. Kan ook niet anders als je beseft dat de reisbureauomzet met ruim een miljard euro is gekrompen. ZRA’s, de new kids on the block, compenseren getalsmatig het verlies, maar qua omzet niet. Actief zijn er nu 800 met een jaaromzet van 200 miljoen.
Opgeld doet de voorspelling dat alle retailers als reisaanbieder verder moeten. Klassieker gezegd, verder als ‘touroperator’, hoe klein ook. Ze ‘moeten’ omdat de pakketverkoop van de winkels verhuist naar internet, dat wordt gedomineerd door de websites van de grote prijsvechters. De consument kiest voor bijzondere, dure, verre vakanties en voor maatwerk een reisbureau, pakketten boekt hij op sites. Die tweedeling is onvermijdelijk.
Ik vraag mij af waarom touroperators daar niet meer op inspelen? Waarom niet (ook) gekozen voor een op maatwerk afgestemd aanbod om de massieve concurrentie van DMC’s in het buitenland te stuiten? Travel Trend broedt al op een businessmodel 3.0.
Ik denk dat meer touroperators hun manier van werken eens ernstig tegen het licht moeten houden. Met de optelling van inkoop, overhead, marge, retailcommissie tot de verkoopprijs win je de oorlog niet meer, al zijn er voorbeelden van spelers die nog steeds scoren bij de retail met ‘onmaakbare’ niche producten. Daar blijft plaats voor.
Maar voor je het weet verschijnen er nieuwkomers op de markt die als ‘broker’ met virtuele schappen vol losse reisonderdelen als ‘touroperator on demand’ reisretailers gaan bedienen. Als die ‘ontzorgen’ door overname van het valutarisico, zekerheidsgaranties en met name de vele manuren voor maatwerk is hun kans van slagen groot. Dat kunnen moderne touroperators toch niet over hun kant laten gaan?