Travel Trend schiet in de vechtmodus… Directeur Natasja Eshuis trekt zelfs elegante bokshandschoenen aan om mij alle hoeken van de ring te laten zien. Haar ‘Beste Jan’-repliek op mijn geschrijf over de concurrentie van buitenlandse agenten (DMC’s) op onze site gelezen? Van harte aanbevolen.
Ik ben het gek genoeg in grote lijnen met haar eens, zeker met wat zij stelt in haar slot onder de kop ‘Leven en laten leven’. Ik hecht eraan wel een paar veronderstellingen in haar betoog te pareren.
Natasja, natuurlijk zou het onzin zijn als een reisagent of ZRA aan de slag gaat met jouw 50 DMC’s in alle uithoeken van de wereld. Dat is inderdaad ondoenlijk. Maar op de grote bestemmingen is dat een ander verhaal. Ik noem de USA, Zuid-Afrika en Azië, waar doorgaans vanuit Thailand lokale agenten hun diensten ook aanbieden voor Indonesië, Vietnam, Maleisië, China en wat kleinere bestemmingen als Sri Lanka, Cambodja en Myanmar. Valutarisico’s zijn beperkt of de transactie gaat in euro’s.
Je zou denken: touroperator, lever een keuzemenu van reismodules aan de reisagent of ZRA tegen een netto prijs. Lijkt een oplossing, maar dan blijf je kampen met het probleem dat daarin de marge van de touroperator is opgenomen bovenop de inkoopprijs bij een DMC. Dat zal geen issue zijn op de vele nichebestemmingen, maar wel op de genoemde operationeel toegankelijke populaire destinaties. Overigens sprak ik onlangs een (grote) DMC uit Azië die overweegt hier een ZRA-koepel te kopen om omzet vast te houden na het wegvallen van heel veel groepen.
Ik signaleer dat de markt op dit punt ontzettend turbulent is. Touroperators zullen mee moeten bewegen, of ze het nou leuk vinden of niet. Geen hakken in het zand, maar via nieuwe businessmodellen oplossingen zoeken. Dat is de uitdaging voor Eshuis en haar collega’s. Zij moeten een nieuwe invulling bedenken voor het (gewenste) partnership, waarmee de reisretail uit de voeten kan. Inderdaad, op naar 3.0, maar wel snel…